Το φθινοπωρινό 
come back
της Αττικής

Μερικά από τα ομορφότερα και πιο ξακουστά νησιά της χώρας, βρίσκονται μια ανάσα μακριά.

Τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα, αν και γεωγραφικά βρίσκονται κοντά στην Πελοπόννησο, διοικητικά ανήκουν στην Αττική. Τα νησιά αυτά, με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους και μια δόση μυστηρίου που τα περικλείει προσκαλούν τους επισκέπτες να τα ανακαλύψουν και να απολαύσουν τις παραδεισένιες παραλίες τους, τη φυσική ομορφιά τους και τις καταδύσεις στα καθάρια νερά τους. Στα συν των Κυθήρων είναι ότι μπορείς να μεταβείς στο νησί και αεροπορικώς. Η μετάβαση στα Αντικύθηρα γίνεται αποκλειστικά με πλοίο.

Το θετικό στις αποδράσεις προς τα νησιά του Σαρωνικού είναι ότι υπάρχουν συχνότατα δρομολόγια, με το δελφίνι ή με συμβατικό πλοίο. Είτε είναι η Αίγινα με το άρωμα φιστικιού, αλατισμένου ή όχι, και τον αρχαίο ναό της Αφαίας Αθηνάς, και φυσικά τον υπέροχο οικισμό της Πέρδικας, είτε είναι το Αγκίστρι με την αφαιρετική γοητεία και το ξεκάθαρο προβάδισμα της φύσης. Αν πάλι ο κανόνας είναι κάθε εξόρμηση να συνδυάζεται και με μία πολιτιστική εμπειρία, η Ύδρα και οι Σπέτσες, δύο νησιά στα οποία δεν κυκλοφορούν αυτοκίνητα, πληρούν σίγουρα τα κριτήρια καθώς είναι οι βασίλισσες του αργοσαρωνικού φθινοπώρου.

Στις Σπέτσες, εκτός από τις εκδηλώσεις τέχνης και αθλητισμού, που διοργανώνονται στο νησί της Μπουμπουλίνας, με το επισκέψιμο σπίτι της – μουσείο, μας έχουν μείνει τα πολύ ιδιαίτερα δρώμενα που λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο στο νησί. Οι αγώνες δρόμου, οι εκδηλώσεις και όπως μαθαίνουμε και το αγαπημένο ρετρό tweed run, που οι φήμες λένε πώς θα επανέλθει, με ποδήλατα εποχής και τους ποδηλάτες ντυμένους, φυσικά, με ρούχα εποχής. Από την άλλη πλευρά, η Ύδρα προσφέρει στους φιλοξενούμενούς της την ευκαιρία, μέσα από ένα πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων να ψυχαγωγηθούν. Καθ' όλη την διάρκεια της χρονιάς, γίνονται στο νησί διάφορες εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής κ.λ.π. και μουσικές εκδηλώσεις. Στις τρέχουσες εκδηλώσεις σημειώστε την ομαδική έκθεση "The Greek Gift", καθώς και την ομαδική έκθεση "Σὲ γνωρίζω ἀπὸ τὴν ὄψι: Πρόσωπα του ’21".

Μια ανάσα από τον Πειραιά βρίσκεται ακόμα μια πολύ καλή (και οικονομική) λύση για μια μονοήμερη εκδρομή ή για ένα Σαββατοκύριακο, η Σαλαμίνα. Πρόκειται για ένα ιστορικό νησί που διαθέτει πευκόφυτα δάση, όμορφες παραλίες, μοναστήρια και αρχαιολογικούς χώρους.

Όμως, οι εξορμήσεις εντός της Περιφέρειας Αττικής δεν εξαντλούνται στα νησιά. Οδικώς φτάνουν μέχρι την Τροιζηνία και την αμφιθεατρική κωμόπολη του Γαλατά που ατενίζει απέναντι ακριβώς τον Πόρο. Τα χιλιόμετρα που θα κάνετε να φτάσετε ως εκεί, μέσω της παλαιάς Εθνικής οδού, θα είναι ένα ταξίδι στο χρόνο, καθώς θα περάσετε από οικισμούς που έχουν κρατήσει αρκετό από το πρόσφατο παρελθόν τους, και που το τοπίο τους, οικιστικό και μη, αποπνέει μία οικειότητα, γνωστή περισσότερο από φωτογραφικά ημερολόγια και ντοκουμέντα προηγούμενων δεκαετιών. Είναι το τοπίο που - με τα σημεία των καιρών και στον βωμό της βελτιστοποίησης των ανέσεων μέσω του εκσυγχρονισμού - τείνει να εκλείψει. Κάπου εκεί, μικρές εκτάσεις με άλογα και καταπράσινη φύση, μέσα στην ομαλή και εύφορη περιοχή της πεδιάδας της Τροιζήνας, αποκαλύπτουν πόσο άγνωστο και ανεξερεύνητο παραμένει αυτό το κομμάτι της χώρας. Στο βόρειο τμήμα του Δήμου Τροιζηνίας βρίσκεται η ηφαιστειογενής χερσόνησος των Μεθάνων και οι θερμές πηγές. Παρόλο που δίνουν την αίσθηση του νησιού, από την πλευρά των ακτών της Αργολίδας, εντούτοις, τα Μέθανα, συνδέονται με το υπόλοιπο ηπειρωτικό τμήμα με μια στενή λωρίδα γης και προσεγγίζονται με αυτοκίνητο.

Η τέλεια απόδραση συμπληρώνεται με έναν απόπλου για τον Πόρο. Σημειώστε ότι το πανέμορφο αυτό νησάκι, απέχει μόλις 10 λεπτά με το ferry boat από το λιμάνι του Γαλατά. Παρά το μικρό του μέγεθος, ο Πόρος θα σε ανταμείψει με τα νεοκλασικά του κτίρια, τα γραφικά ταβερνάκια, την όμορφη φύση του, το διάσημο ρολόι - σήμα κατατεθέν του νησιού και τα πανέμορφα σοκάκια.

Πειραιας, ο αυθεντικος

Mάρω Παρασκευούδη

Αφήνοντας πίσω το λιμάνι, ο Πειραιάς – μια αυτόνομη παραθαλάσσια πόλη – κρύβει αυθεντικές συνοικίες, γαστρονομικές εκπλήξεις και ιστορικά κτήρια. Οι γραφικές γειτονιές που μαρτυρούν ιστορίες της προσφυγιάς, τα μουσεία και τα αξιοθέατα, όπως το Δημοτικό Θέατρο, το Ναυτικό Μουσείο, οι οικίες προσωπικοτήτων που φέρουν την υπογραφή του Τσίλλερ, και ο ιστορικός ναός του πολιούχου Αγ. Σπυρίδωνος δίνουν μόνο μια μικρή γεύση του τι θα συναντήσει κανείς στον Πειραιά.

Η αυθεντικότητα χαρακτηρίζει και τη γαστρονομική σκηνή της περιοχής. Διάσημες ψαροταβέρνες, εστιατόρια που υπηρετούν τη μεσογειακή κουζίνα, παραδοσιακά καφενεία και delicatessen, μαγειρεία και new age στέκια, ο Πειραιάς πορεύεται αυτόνομος και συχνά δείχνει τον δρόμο στη διασκέδαση. Από το Μικρολίμανο και την Καστέλλα μέχρι τη Δραπετσώνα και τα Καμίνια, ο Πειραιάς είναι γεμάτος νόστιμες εκπλήξεις.

Οι new age σεφ της πολης

Θοδωρής Κανελλόπουλος

Κάθε άνθρωπος μεγαλώνοντας λειτουργεί βάση των εμπειριών και των αναμνήσεών του. Τα βιώματα της παιδικής ηλικίας, όσα έμαθε από τους γονείς του, οι βόλτες στην πόλη και γύρω από αυτήν είναι σίγουρα μέσα σε αυτές τις εμπειρίες που παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη.

Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους τους τομείς. Ανάμεσα τους και η γεύση, η αίσθηση που κρύβει πολλές αναμνήσεις. Έτσι, είναι πολύ ευχάριστο, λοιπόν, για τη γαστρονομία της Αττικής να βλέπουμε ακριβώς αυτά τα βιώματα να βγαίνουν πάνω σε πιάτα και σε γεύσεις που εμπλουτίζουν τον γαστρονομικό χαρακτήρα της Αττικής.

Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για ένα μέρος που πλέον δεν είναι γνωστό μόνο για το σουβλάκι και τον μουσακά αλλά για μια ευρύτερη γκάμα γεύσεων και προϊόντων. Πολλοί νέοι σεφ, που έχουν εργαστεί σε σπουδαίες κουζίνες του εξωτερικού, κάποιες με αστέρια Michelin κάποιες όχι, έχουν επιστρέψει στα μέρη που μεγάλωσαν για να παρουσιάσουν μια σύγχρονη εικόνα βασιζόμενοι στο ελληνικό στοιχείο.

Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η Αττική είναι μια πολυσύνθετη Περιφέρεια με ασυναγώνιστα πολλές γαστρονομικές επιλογές, με ποιοτικά τοπικά προϊόντα και ανταγωνιστικές τιμές. Οι νέοι σεφ δείχνουν τον δρόμο, ακολουθούν τις τάσεις είτε πρόκειται για βιώσιμη κουζίνα, είτε έχοντας εμμονή με την εποχικότητα και τις αμιγώς χορτοφαγικές διατροφικές επιλογές, και μπαίνουν στο επίκεντρο των γαστρονομικών επιλογών και των foodies ανά τον κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο καθιερώνουν τα αστικά κέντρα αλλά και τα νησιά της Αττικής ως μέρη που αξίζει να επισκεφτεί κάποιος για να δοκιμάσει τις ανεξάντλητες επιλογές που κρύβονται στη νέα μεγάλη γαστρονομική σκηνή της Αττικής.

Οι ταρaτσες του κeντρου

Δημήτρης Κουπροτζιώτης

Οι ταράτσες στο κέντρο της πόλης, είτε πρόκειται για ταράτσες ξενοδοχείων είτε για εστιατόρια και cafe bars, είναι σαν μικρές οάσεις. Κρυμμένα διαμάντια που όταν περπατάς στα σοκάκια δεν τις βλέπεις αλλά μόλις ανεβαίνεις πάνω τότε η θέα, η δροσιά και η ατμόσφαιρα που εκπέμπουν σου δημιουργεί μοναδικά συναισθήματα.

Άλλες ταράτσες έχουν θέα την Ακρόπολη, άλλες τον Λυκαβηττό κι άλλες και τα δύο. Αυτά τα δύο ορόσημα παιζουν πολλές φορές και τον ρόλο της πυξίδας. Σε πολλές από αυτές τις ταράτσες που τα τελευταία χρόνια ξεφυτρωνουν στο κέντρο με γοργούς ρυθμούς μπορείς να βρεις μερικά από τα πιο ευφάνταστα πιάτα της πόλης. Από μικρούς μεζέδες που σε ταξιδεύουν σε νησί μέχρι gourmet κουζίνες πολλών αστέρων και βραβείων.

Ακόμα μια από τις τάσεις των τελευταίων ετών είναι τα open air cinemas σε ταράτσες που προσφέρουν ταυτόχρονα υπέροχα finger foods. Οι ταράτσες στο κέντρο της πόλης είναι μια πανέμορφη και αυτόνομη εναέρια κοινωνία την οποία κάθε φορά που την επισκέπτεσαι και την γεύεσαι βιώνεις κάτι μοναδικό.

Η Χασια των δεκαετιων του 70 και του 80, η σημερινη φυλη

Δημήτρης Μπαλής

Είναι ένας τόπος, που παραδοσιακά, για παραπάνω από 4 δεκαετίες, είναι συνυφασμένος με το καλό, και ενίοτε, πολύ φαγητό.
Παλαιότερα γνωστή ως Χασιά, σήμερα γνωστή ως Φυλή, όμως αν την πεις έτσι στους νεότερους, αμέσως θα γκουγκλάρουν στο κινητό για να τη βρουν. Τώρα, γνωστή ως Φυλή, έχει αλλάξει πρόσωπο, αλλά όχι και συνήθειες, καθώς παραμένει, για τους μυημένους, ίσως ο κορυφαίος προορισμός για κρεατικά.

Σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, ανεβαίνοντας τη Λεωφόρο Φυλής και περνώντας την Αττική Οδό, θέλετε λίγο ακόμα για να φθάσετε στη Χασιά –κρατήστε το όνομα για την ιστορία- με τόσες παραδοσιακές ταβέρνες που συνθέτουν μια συνοικία ολόκληρη.
Οι λάτρεις του φαγητού θα αποζημιωθούν και με το παραπάνω, όταν θα φθάσουν εκεί. Στην περίπτωση που σχεδιάζετε να επισκεφθείτε την περιοχή το Σαββατοκύριακο, αργίες ή γιορτές λάβετε υπόψην ότι είναι απαραίτητο να έχετε κλείσει τραπέζι πριν ξεκινήσετε.

Δεν υπάρχει κάτι σε κρεατικό και με τον τρόπο που το θέλετε ψημένο που θα το αναζητήσετε και δεν θα το βρείτε. Και βέβαια, η αφθονία των επιλογών επεκτείνεται και στα συνοδευτικά πιάτα. Η ατμόσφαιρα της περιοχής είναι ανεπιτήδευτη. Ως εκ τούτου, το φαγητό με το χέρι, όχι απλά επιτρέπεται, αλλά επιβάλλεται.

Η Χασιά των δεκαετιών του 70 και του 80, η παντοτινή Χασιά.

Στη συλλογική μνήμη η Αθηναϊκή Ριβέρα είναι συνδεδεμένη με τις παραλίες της Βούλας και της Βουλιαγμένης. Μαζί με τον Αστέρα, τη Γλυφάδα και το Καβούρι, γιατί όχι και τη Βάρκιζα, συμπληρώνουν το ιδεώδες του αττικού καλοκαιριού.

Η δική μας ριβιέρα, που εκτείνεται στην ακτογραμμή από τη Ζέα έως και το Σούνιο, και βρέχεται από τον υπήνεμο Σαρωνικό, τα έχει όλα. Δημοφιλείς μαρίνες μεγάλης χωρητικότητας, πολυτελή ξενοδοχεία, φαρδιά πεζοδρόμια για βόλτες με το κατοικίδιο, ρομαντικές γωνιές για το πρώτο φιλί, νυχτερινά κέντρα διασκέδασης και μπαρ, αλλά και τα επονομαζόμενα «μπουζούκια», στην Ποσειδώνος. Και όλα αυτά, με μια ατμόσφαιρα κοσμοπολίτικη και ψηλούς εξωτικούς φοίνικες στη διαχωριστική νησίδα, ιδανικές για τις κυριακάτικες οικογενειακές εξόδους, περπάτημα, τρέξιμο ή βόλτες με το ποδήλατο.

Γλυκύτατοι όρμοι, όπως το Πόρτο Ράφτη και το Αυλάκι σας περιμένουν για να κολυμπήσετε. Επισκεφθείτε την απέραντη αμμουδιά του Σχοινιά με τους κέδρους. Μην ξεχνάμε και τις παραλίες γύρω από τη Ραφήνα, την Ανάβυσσο και την Κερατέα. Αυτές οι περιοχές αρέσκονται να ξεκλειδώνουν μυστικά που κανείς δεν περιμένει. Για παράδειγμα η Νέα Μάκρη, με τα άνετα σπίτια - στολίδια, που έχουν κάτι αρχοντικό, θέλει μια βόλτα στα μετόπισθεν στενά της παραλίας. Οι αμέτρητες μαρκίζες από ταβέρνες με ονόματα μιας άλλης δεκαετίας, είναι στα συν. Για ιδανικό συμπλήρωμα μια επίσκεψη στο Μουσείο Οίνου είναι ό,τι πρέπει.